Wie ben ik?

Mijn naam is Hilde   en ben geboren in 1951 in Amsterdam

Ik kom uit een groot gezin van 9 kinderen en ben nummer drie in de rij een oudere zus en broer boven mij.

Heb de lagere school en de VGLO  door lopen daar de VGLO ging sluiten heb ik daar 2 jaar gevolgd en daar leren niet zo makkelijk ging ben ik gaan werken.

Ik was 15 toen ik bij de Grootgrutter van weleer "De Gruyter" ging werken. Ik was het snoepje van de week zal ik maar zeggen. Ik ben daar begonnen in 1967 de theorie ging me niet zo goed af op school maar in de praktijk ging het heel goed.

Ik was na 9 maanden de beste Caissière van het district en stond op de 5e plaats van Nederland.

Op 23 november 1972 stapte ik in het huwelijksbootje en ben nog steeds gelukkig getrouwd .

Vlak voor ik ging stoppen met werken omdat mijn oudste zoon in 1975 was geboren was ik vervangend bedrijfsleidster en heb toen de cheffin een half jaar in het ziekenhuis lag  de winkel waar genomen. In middels heb ik 5 kinderen 2 zoons en drie dochters ( Geboren in 1975-1978-1980-1984-1989) en ben in het bezit van 13 kleinkinderen waar van 2 een sterretje en de mooiste sterretjes aan de hemel zijn. 

In de jaren '90 heb ik nog als interieurverzorgster gewerkt voor een aantal uur per week bij Impuls daar dat mij te zwaar werd ben ik daar na 5 jaar mee gestopt. In 2001 ging mijn jongste dochter naar de hogere school en ben toen naarst al het vrijwilligers werk wat ik op de basisschool had gedaan,( en toen nog deed)  gaan kijken naar werk wat ik erbij kon doen. Ik vond het wat ik op school deed nog erg leuk en de contacten die ik had wilde ik niet kwijt. Ik vond inderdaad iets en werd voor 12 1/2 uur per week bus begeleidster voor kinderen met een verstandelijke beperking. Dat was s ‘morgens vroeg en in de middag na het overblijven dus prima te combineren. 

Op de basisschool ging enkele jaren later het een en ander veranderen en de manier waarop dat tegen mij was gezegd vond ik respectloos "Je mag overblijf moeder blijven (ik was zelfs coördinator) maar dan moet je wel een cursus volgen doe of wil je dat niet dan is het einde verhaal “ ik had in al die jaren al verschillende cursussen gevolgd en ik vind zo ga je niet met mensen om dus moest er even over nadenken of ik dan wel wilde blijven na 22 jaar. De overblijf moeders wilde graag dat ik bleef dus ik besloot maar te blijven maar de directeur en onder directrice hadden voor mij afgedaan en kregen geen respect meer van mij. . En jammer genoeg kreeg ik geen steun van de leerkrachten naar wat ik later hoorde van de conciërge was er gezegd door de directeur dat ze mij maar met rust moesten laten. Dat viel heel erg tegen van al die leerkrachten en zeker van degene met wie ik veel contact had i.v.m. het overblijven. Gelukkig was de grote vakantie die voor de deur stond. Het werk als bus begeleidster ging gewoon door en ik werd gevraagd of ik niet voor vast ook op de locatie als gastvrouw wilde komen werken. Dat was geweldig en kwam op het juiste moment. Dus per 1 oktober kon ik voor 45 uur per week vast komen werken bij de IJlanden . Dat hield in dat ik het overblijven na 22 jaar vaarwel zei. Daar 45 uur te veel was werd het een contract voor 36 uur vier dagen per week. Helaas ook daar kwam per 1 januari 2009 ook een eind aan de locatie ging sluiten en er moest ander werk voor me gezocht worden. Inmiddels was de IJlanden samengegaan met de AGO en Amstelhuizen in Cordaan. Ik werd boventallig op een ander KDC geplaatst en ze zochten voor mij een andere werkplek. De andere collega's hadden allemaal al een nieuwe plek maar ik nog niet. Ik raakte in de ziektewet door al die stress en na een tijdje ging ik weer aan het werk en dat was niet makkelijk om te werken op een plek als je weet dat je daar niet mag blijven. Uiteindelijk moest ik in een verzorgingshuis werken, maar ook daar mocht ik niet blijven en ja moest kiezen werk in een verzorgingshuis en weekenden dag en avonden werken of zonder werk. Vlak voor ik zou worden ontslagen omdat ze voor mij geen werk konden vinden ( we waren inmiddels al anderhalf jaar verder en daar ik in de ziekte wet had gelopen werd ik dus niet na negen maanden ontslagen)Moest ik solliciteren in een van de verzorgingshuizen in Amsterdam en werd op proef aangenomen omdat ze twijfelde ik had immers lang in de ziekte wet gelopen ( in al die jaren de eerste keer )  Ja dan heb je niet veel in te brengen dus op mijn 59ste jaar moest ik wissel en weekenddiensten werken. Dat is mij heel zwaar gevallen. Maar uiteindelijk leg je je erbij neer en het zijn de collega's die mij de jaren erdoorheen hebben gesleept. Al waren de laatste 2 jaar erg zwaar door alle veranderingen in de zorg en dat maakte het niet makkelijk erop. Nu mei 2018 Ben ik met pensioen ik had nog zoveel dagen dat ik eerder mocht stoppen 28-04-2017. Dus kon gaan genieten van mijn wel verdiende rust. Had net een kleindochter en ik zou een dag in de week op haar passen. Dus toen mijn dochter weer moest werken ging ik op donderdag oppassen. Tot de dag dat ik allemaal kleine plekjes op haar beentje ontdekte. Daar die plekjes blauwe plekken werden lag ze zondag avond in het AMC en twee dagen later kregen we de uitslag AML. Ze hebben tot eind januari in het AMC (Ronald Mac Donald huis) gewoond en daarna in Utrecht het WKZ waar ze helaas de strijd hebben verloren

Name Hilde  Dudart Baede

Amsterdam Slotermeer

Email: hildesbreiwerkjes@gmail.com